ADIYAMAN GİBİYİM
Gülmeyi ırgatlık yolunda,
Coşkuyu Beş Pınar Çayında,
Aşkı Adıyaman Kalesin de bıraktım.
Şimdi ise
Nemrut Dağı kadar yorgun,
Fırat Irmağı kadar deli,
Sahabe Safvan Bin Muatal kadar ak ve pak,
İZOL Aşireti kadar asil, Hellof dağı kadar yüce,
Rumi Aşireti kadar güçlü ve dirayetli,
Kavi Aşireti kadar Başına buyruk ve yüce gönüllü,
Rişvan (reşi) Aşireti kadar erdemli ve bilge,
Xisor Aşireti kadar özgür ve samimi,
Kahta Kalesi kadar yıkık,
Gerger kadar başım dumanlı,
Sincik kadar vedalara alışık,
Tut İlçesi kadar sevdalı,
Çelikhan kadar Sadakatli ve güvenilir,
Besni kadar Sempatik ve kararlı,
Gölbaşı kadar medeni ve çağdaş,
Samsat kadar göçmen ve mahacir,
Öyle bir haldeyim ki,
Adıyaman gibiyim işte,
uzaklardan ışık, ışık ama
Aslında yorgun ve bitkin,
Ama Adıyaman gibi mağrur ve gururlu,
Her şeye rağmen dimdik ayaktayım.
Fadlı DOĞAN
