Kitaplığı olan bir babanın kızı olarak dünyaya gelmekle, kendimi hep şanslı hissetmişimdir. Okuyan, araştıran, sorgulayan ve kitaba değer veren bir insandı rahmetli babam. Kitaplarını güzel, değerli kaplarla kaplar; daktiloda yazdığı etiketlerini yan tarafına yapıştırır, öyle dizerdi kitaplığına. Kitaba verdiği paraya kızan anneme: “Çocuklarım kitapların başında kavga etsin.” derdi.
Sonradan aynı kitaplığa benim kitaplarım eklenmeye başladı. Çocuk klasiklerinden Robinson Cruseo, Heidi, Pinokya, Pollyanna, Siyah İnci, Çocuk Kalbi hemen aklıma gelenler. Ondan önce Ayşegül ve Şebnem serisi iyi para harcadıklarım arasındaydı. Şebnem serisi aslında kitap şeklinde basılmış oyuncaktı.
Cep foto romanlar, Tommiks, Teksaslar derken Türk ve dünya edebiyatının belli başlı eserlerinin hepsi elimin altındaydı.Yine de yetmezdi. Kitap almaya kalktım mı annem şöyle derdi:
-Bir sürü kitabın var, birini oku işte!
O kadar zengin bir dönem ki o yıllar! Yazmakla baktım olmayacak, araya bir öneri sıkıştırmak istedim akranlarım için. Ayfer Tunç’ un “ Bir Maniniz Yoksa Annemler Size Gelecek” adlı kitabı harika bir yapıt.
Okumak ve bir kitaplığa sahip olmak benim vazgeçilmezlerim. Bu yolculuğa bir de yazma serüveni eklendi şimdilerde. Yine bir başka eklenme de annemden geldi. En büyük destekçilerimden biri oldu. Hani bir söz vardır ya: “ İnsan, insanın kurdudur; sen kitap kurdu ol! “ buna dayanarak beni kollamak korumak adına mı bilmiyorum. Fakat tavrından çok hoşnutum.
Kütüphanelere gelince, ilkokuldan tanışıklığımız ne yazık ki öğretmenliğim süresince öğrencilerimi gezi amaçlı “ Kütüphanecilik Haftası “ dolayısıyla kütüphaneye götürmenin ötesine geçmedi. Bu , kitapla ilişkimi değersizleştirsin istemem. Bunun birçok nedeni var, benim dışında. Ben yeni bir başlangıç için gittim kütüphaneye üye oldum, bu yazıyı yazmaya hazırlanırken. Şimdi sıra sizde. Hadi ne duruyorsunuz:
- Bir sürü kitabın var, birini oku işte!
55. Kütüphane Haftası 25- 31 Mart tarihleri arasında, “ Sürdürülebilir Kalkınmada Kütüphanelerin Rolü “ ana teması ile kutlanacak bu sene. Rakamlarla oynamayı seven ben, şöyle yaklaştım meseleye:
5+5=10
At sıfırını geriye ne kaldı? 1(BİR)
Biz olmak, bir olmak, birlik olmak yani bir bütün olarak tüm varoluş ve BAŞLANGIÇ demek. Teşekkürler.