Tanrının “Dabbetül ard” buyruğu, yerin özelliği anlamınadır. Yerin özelliği atomlardır. Dinimizin işaret ettiği Dabbetül ard, atomun bölünüşü ile zuhur etmiştir.Atom bölünmüş, yerin, maddenin özelliği meydana çıkmıştır. Ayrıca, toprakta, emme ve süzme özelliği vardır. Yer altından gelen suları süzer. Onların berrak akmasını temin eder.
Dinimizin, Deccalin zuhuruna ait işareti herhangi bir şahıs değil, küfrün inkârcı kuvvete galebesidir.
Yine dinimizin “Mehdi ve İsa’nın” zuhuruna ait işareti vardır. Ve bu kesindir. Günü geldiğinde Hazret-i İsa ve Hazret-i Mehdi Âl-i Resul İmam-ı Muhammed bin İmam-ı Hasan el Askeri, yani 12inci Ehl-i Beyt İmamı zuhur edeceklerdir.
İsa, Muhammed dininin ve Kur’an-ı Kerim’in hak olduğunu insanlığa ilan edecektir. Mehdi, Cenab-ı Muhammed’in manevi kuvvetini taşıyacaktır. Bu iki kutsal kişi, küfrü-inkârı-yıkacak ve Ehl-i Kitap –Batı âleminin- % 95’i Müslüman olacaktır. Uzak Doğu’nun az bir kısmı, İslâmı kabullenecektir. İsa ve Mehdi geldiğinde, her Hrıstiyan bir sabah uyandığı zaman, evinde ve Kilise’de kendini Müslüman olmuş görecektir. Bu zamanın uzak olmadığına dair naklen, aklen ve keşfen bol işaretler vardır.
Dabbetül ard olan atomun bölünüşü, bu en küçük parçanın yok olmayıp tersine sonsuzlaşması, ağırlık ve boyutlardan çıkıp ışığa dönüşmesi ve her şeyin aslının bir tek nur olduğunun anlaşılmış olması,bunun apaçık bir işaretidir. Artık anlaşılmıştır ki; iki şey yoktur. Her şeyin aslı bir tek nurdur ve bu nur, kenarsız ve dolayısıyla sonsuzdur. Var olan bir tek nurdur Bu nurun özü Tanrının zâtıdır. Ve bu nur, Tanrının ziyasıdır. Ezeli ve ebedidir. Atomun bölünüşü; âlemin “yokluktan var olduğu” eski Yunan Felsefesinin tesirindeki “akılcı İslâm Feylezoflarının” görüşünü yok etmiştir. Onlar “cüz-i lâ yeteceza”, yani parçalanması mümkün olmayan, parçalanınca da yok olacak olan bir küçük parçayı, nazari olarak kabul etmiş idiler. Atomun bölünüp yok olmadığı, onun aslının ışık-nur- olduğu ve sonsuzlaştığı kesinlikle anlaşılınca, bu gün artık eski klasik teoriler iflas etmiştir