"Diyet kelimesi Yunanca “diaita” dan türemiş. Diaita, “ yaşam tarzı “ anlamına geliyor. Ama çoğumuzun aklına diyet deyince yediklerimizi kısıtlamak, neredeyse aç dolaşmak, belli yiyecekleri ASLA yememek gelir.
Şimdi diyet kelimesini yeniden tanımlama zamanı: SAĞLIKLI YAŞAM TARZINI SEÇMEK.
Yaşam boyu başarı belli gıdaları bir süreliğine kısıtlamaktan değil, sağlıklı ve bilinçli gıda seçimleri yapmaktan ve belli yiyecekleri tadımlık yemekten geçiyor. Kısıtlamanın olduğu yerde arzu ve özlem vardır. Özlem duyduğun şeye eninde sonunda kavuşursun. Fazlasıyla.
Bu nedenle hiçbir şeyi kısıtlamadan ama tadımlık yiyerek bedenini yeniden eğitebilirsin. Bir süre sonra zaten bir zamanlar fazlasıyla yediğin şeyleri artık canının çekmediğini fark ediyorsun. Bu harika bir duygu.
Mesela benim zaafım yerfıstığı idi. Yerfıstığını kocaman bir kâse de olsa silip süpürüyordum. Babam çocukluğumda beni kucağına alıp ağzıma kabuğunu soyduğu yerfıstığı verirdi. Başka kuru yemişlerle de beslerdi beni ama en çok yerfıstığını hatırlıyorum.
Ya da bilinçaltımın yoğun bir duyguyla bağlantı kurduğu an yerfıstığı yediğim o özel andı. Kim bilir. Çoğu kez tek deneyim bile bilinçaltının bir duyguyla bağlantı kurmasına yetiyor.
Baba sevgisi= Yerfıstığı
Bilinçaltı ne çok gizemi içinde barındırıyor.
Şimdi önümdeki çerez tabağından birkaç tane yemek bana yetiyor. Gerçekten yetiyor. Canım daha fazlasını istemiyor."
Bu bir alıntıdır. Tekrar tekrar okuduğum başucu kitaplarımdan biri olan; “ Aç Olan Bedenin Değil Duyguların “ adlı kitaptan bir alıntı. Kitap Nil Gün’ ün bir kitabı. Kilo vermemdeki yeri tartışılamaz. Bana çok iyi geldi.
Örneğin alıntı yaptığım bu sayfayla ilgili bir katkı koymam gerekirse en başta şunu ekleyebilirim:
Benim babam da beni tatlıyla besledi. Rahmetli kendi de tatlıyı çok severdi. Bugün ben iki yılı aşkın süredir tatlı yemiyorum, ama geçmişi yâd etmek adına, seyrek de olsa “ tahinli kurabiyeye” hayır demiyorum. Rahmetli tahinle pekmezi de çok severdi. Eh, artık bir yetişkin olarak pekmezini bırakıp tahiniyle yetinebilirim. Değil mi?
Not: Yıllardır yemediğim tatlıları, yas dönemimde tekrar yemeye başladım. Çünkü rahmetli oğlum da tatlıları çok severdi. Nur içinde yatsınlar!