Biliyor musunuz, engelliler yılda bir gün engelli değiller, yani sadece o güne, o engelliler gününe mahsus bir engellilik yok.
Ömür boyu ve hayatlarının her anında engelliler.
Yani, gündeme gelmeleri, onlarla empati yapılması ve karşılaştıkları güçlüklerle ilgili çarelerin gündeme gelmesi için Engelliler Günü’nü beklemeye gerek de anlamı da yok.
Bu kardeşlerimizin normal bir insanın hayatını sürdürebilmesi için engellerin ortadan kaldırılması gerekiyor. Hem de en kısa zamanda.
Neler mi yapılabilir?
Mesela bir kısmı için merdivenler engel.
Merdivenleri rahat çıkamayan hatta hiç çıkamayanlar var. Bazı insanlar için lüks olan asansör onlar için hayati bir ihtiyaç.
Kaldırımlar mesela.
Ya çıkıp inemezler ya da çok zorlanırlar. Bu yüzden rampa çözümünü getirmişler. Ama normal insanların bile kullanırken düşebileceği, acemi ellerden çıkan saçma sapan eğimli rampalar değil.
Ya da kaldırımlara gelişi güzel yerleştirilmiş reklam panoları, trafik levhaları, esnafın işgal malzemeleri vb. engellilere kaldırım kullanımını işkence haline getiren şeyler…
Kaldırımlar boş olsa bile öyle inişli çıkışlı, yükseklikleri öyle farklı ki, normal insanlar bile yürürken şekilden şekile giriyor.
Üst geçitler mesela.
Ayrı bir garabet, sadece normal insanlara göre tasarlanmış sanki. Engelliler için asansör konmuş olanlar varsa da çalışmadığı için sadece süs olarak duran üst geçitler…
Trafik ışıkları da var.
Görmeyenler için sesli olmalı. Bir iki yerde vardı sanırım ama bugünlerde sesi çıkmıyor sanki.
Toplu taşıma araçlarından bahsetmemek olmaz tabi. Özellikle görme engelliler için durakları öncesinden bildiren sesli uyarı gerekiyor.
Tekerlekli sandalye kullanmak zorunda olanlar için binip inmelerinde kolaylık sağlayıcı rampa ya da sistem olmalı.
Belediye otobüslerinin çoğunda var sanırım ama diğerlerini bilmiyorum. Diğer hatlarda yok sanırım. Yani tekerlekli sandalyeliler sadece belediye otobüslerine mahkûmlar, diğer güzergâhlara gitme şansları yok sanki.
Kamu binalarında son yıllarda bir takım düzenlemeler olduğunu biliyorum. Hepsinin uygun olup olmadığını kullanmak zorunda olan ve işi düşen engellilerimize sormak gerek.
Ama bir kamu kurumunun arızalanan asansörünün tamirinin geciktirilmesinde en büyük mağduriyeti yine engeliler yaşamaktadır.
Kent mobilyaları olarak adlandırılan çöp konteynerleri, büfeler, otomatik satış noktaları, gişeler vb. de engellilerin kolaylıkla erişim sağlayabilecekleri ve yardım almadan işlemlerini yapabilecekleri şekilde düzenlenebilir.
3 Aralık Engelliler gününe daha vakit varken bu da nereden çıktı diyebilirsiniz. Üstelik hepsi de defalarca yazılıp çizilmiş.
Olsun, o gün geldiğinde yapılan açıklamaların, yazılan yazıların çokluğunda kaybolmamak için erkenden yazayım dedim. Şaka tabi.
Gerçek olan, varsa bir yerlerde bir takım eksiklik bugüne kadar giderilmeliydi.
Eksik kalan olmuşsa da en kısa zamanda halledilmeli. Bu yüzden tekrar tekrar söylemek gerek.
Eminim insani hassasiyete sahip herkes de bunu ister…