İnsanların hedefleri çok basitleşti.
Tabi belirlenen hedeflere ulaşmada da her şey de mubahlaştı.
Üslup, nezaket kuralları, insanî değerler de rafa kalktı.
Sanki bir daha gün yüzü görmemek üzere…
***
Bazen istenilen olmadığı zamanlar, halef ve selef durumu ortaya çıkıyor ki; bu daha tehlikeli bir durum olarak sıkıntılara ve mağduriyetlere sebep olmaktadır.
***
Memleket insanı, asla monotonluğu sevmez.
İlla ki bir şeylerle uğraşır veya uğraştırır.
Evde, iş yerinde, çarşı da, AVM’de, serviste, otobüste, minibüste… hasılı her yerde.
Asla canının sıkılmasına izin vermez.
Başkasının canını sıkmaya, üstüne yoktur.
Yeter ki bir evden dışarıya çıksın.
Muhakkak kendine bir aksiyon bulur ya da aksiyona şahitlik eder.
***
Aile yapısı yok edildi.
Yıkıldı, yerle yeksan oldu.
Yetiştirme yurtları, huzurevleri, kadın sığınma evleri… çoğaldı.
Nerede kaldı o İslami aile yapısı?
Çocuklarımıza bakamadık, yurtlara, kreşlere, anaokullarına verdik!
Kadınlarımıza bakamadık, sığınma evlerine verdik!
Anne baba ve büyüklerimize bakmadık/bakamadık huzur evlerine verdik!
***
Artık aile içinde, herkes söz ve otorite sahibi oldu
Evet, aile şiddetten bahsedebilirsiniz, ancak aile içi dayanışma, yardımlaşma, otorite kalmadı.
Evlat anne babayı dinlemiyor.
Aile büyüklerini dinlemek, sözlerine kulak asmak da neyin nesiymiş!
***
Modernleşmenin ve sözde kentleşmenin artmasıyla beraber, akrabalık, komşuluk ilişkileri sonar erdi.
Artık öyle mahalle, sokak, aile mefhumu da kalmadı.
Kafeler, ofisler, iş yerleri, fabrikalar, şhoplar… yeni ilişkileri yüklendi. Artık evlerden ziyade herkes oralarda toplanmaya, karalar almaya, sohbetler etmeye başladı.
Apartman hayatında, komşulara gidip gelmeler sona ermiş durumda.
Herke s bir yere toplanırken, aslında herkes birbirinden ayrılmaya, ayrı yaşamaya başladı.
***
Yüksek ücret verilip, alınan dua mı?
Düşük ücret verilip, alınan beddua mı?
Hangisi?
Malum, her şey bugünden ibaret değil ki?
Kerim BAYDAK
kbaydak61-artan@hotmail.com