Rabbim bize ikram etti bu ömrü.
Az veya çok yaşıyoruz haliyle.
Bitecek bir ömür, yaşayacağımız sayısız ameller var.
İyi de olabiliriz, kötü de…
İyilik de yapabiliriz, kötülük de...
Ölüm peşimizde, yanımızda kol kola gezerken,
Cehennem önümüzde, ardından seyrederken…
Ne geleni görebiliyor, ne gidenden ders alabiliyoruz.
Ders almamız gereken sayısız örnek varken karşımızda...
Her şey gün gibi ayan beyanken…
Siz/biz hâlâ neyin derdindeyiz?
Kim yaşarken kendini mutlu, huzurlu, sağlıklı hissetmek ve yaşamak istemez.
Akıl, beden, sair azalar yaşlanırken, nedense insan hep genç kalsın, gençler gibi yaşasın ister.
Bu uğurda kaliteli, hayat standartları yüksek bir yaşam sürmenin yollarını arar ve uğurda her şeyini feda etmeye hazır olur.
Peki, bu mümkün mü?
Ne kadar başarabiliyoruz?
Hele düşünün bakalım, düşünün, düşünün!
Ne kadarını başarmışız acaba?
İçsesinizi dinleyerek, karar mekanizması marifetiyle alacağınız her karar, hangi yöntemle alınmış olursa olsun, hayata bağlanmanızda sizlere tecrübe anlamında katma değer katar.
Sakın unutma zalim, her şeyi gören Allah var.
Yerin velvel deresi, orda da yerin olur dar.
Kur`an haber veriyor, asla sönmeyecek bu har.
Kar etmez nedametler, yerin ebedi cehennem.
Kim, kime nasıl davranacağına karar veremez durumda!
İnsanca hayvana davrananlar, davranışlar sergileyenler var.
Hayvanca (vahşi), insana davrananlar, davranışlar sergileyenler var.
Hayvanların hayvanlara davrandığı gibi, bazı insanlar insanlara davranamıyor.
Bazı insanlar da bunu kendilerine kâr sayıyorlar, yazık!
Kerim BAYDAK
