Oğlum böyle yazmış face’ de: “ Nerede kalmıştık? “
Birkaç geri bildirimde bulunmuş eş, dost, arkadaş. Bir de babası.
-Yarıda kal. Yeter!
Demiş, motorunun asfaltta çekilmiş fotoğrafına itafen.
Hâlbuki bu kadar yarıda bırakılmış bir yaşam var mıdır, acaba?
En başta dünyaya gelirken yarıda bıraktı savaşı. Hazneye girmişken başı, çıkmak istemedi. Vazgeçti.
Normal doğum diye girdiğim odada, denenmemiş hiçbir yol ve yöntem kalmadı. Hayati tehlike söz konusu olunca bizim için, acil olarak sezaryene alındım.
Sonrasını varın siz düşünün artık. Yarıda bırakılmış okullar, kurslar, işler, sevgililer, ilişkiler… Derken oldu eşek kadar adam.
O kadar hızlı aktı ki yaşam. Şimdi durup düşündüğümde diyorum ki ben, kendi kendime:
- Nerde kalmıştık?
.Not: Bir de geride bırakılan bir eş… Nokta.