İnsan, yaşamı boyunca zor durumlara düşebiliyor.
Sıkıntılı anlar yaşayabiliyor.
Kötü zamanlar geçirebiliyor.
O anlarda, insanlar ancak umut denen, insanın duygusal ve inançsal olarak tanımlandığı o kavrama sığınıyor.
Aslında iyi de ediyor.
İnsanlar umut ettiği ve her şeyin, iyi olacağına, düzeleceğine olan inancı diri kaldığı sürece, hayatın ipine sıkı sıkıya tutunabiliyor.
Umut, bir bakıma çaresizliğin iksiridir.
İnsan, bu iksirden mahrum kalınca, her şeyin düzeleceğine olan inancı kaybolunca, ya da yitirince; hem duygusal olarak, hem inançsal, olarak, hem de fiziksel olarak kendini yitiriyor.
Aslında umut bitmiyor, insan onu kaybediyor.
Peki, sonuç mu?
Etrafınıza bakmanız ve biraz daha dikkatli gözlemler yapmanız, cevaplar bulmaya yeterli olur.
***
Bir bardak çay içiminin, ne mevsimi vardır, ne de yeri, zamanı ve mekânı.
Her şey, ince belli bardakta, tavşankanı bir çaya fedadır.
Yeter ki bir içiren, bir de içen olsun!
***
İnsan çok doyumsuz, çok çıkarcı olmuş.
Her şeyi kendine taraf yontar.
Bir türlü tatmin olmaz.
Hırs, intikam, doyumsuzluk gözünü bürür.
Göz hep dışarıda, sürekli farklı yerlerde, daima yükseklerde…
Her şeyiyle içe dönmüş, kalp, ruh, beden, akıl, artık ne varsa hep fânilikte kalmış.
Sürekli bir şeylere aç, sürekli değirmen gibi ister.
Özünden uzaklaşmış, benlik deryasında boğulmuş.
Sabırsız, sebatsız, şükürsüz ve kirlenmiş!
Allah (CC) ayıktırsın.
***
Evet, aşk dünyanın en güzel tek duygusudur.
Doğrudur, ancak aşkı sürdürmek için sadece sevgi sözleri yeter mi?
Yetmez tabi ki!
Bunun için; şefkat gerek, emek gerek, inanç gerek, çaba ve gayret gerek.
***
Adına ekonomik kriz denilen bir takım dalgalanmalara sebep olan, dünyadaki küresel sermayedarların, bu güne kadar hep dedikleri olmuşsa da, bu defa topyekûn geri teperek, tepetaklak olacaklardır.
Öyle yapay gündemler oluşturarak, bir gecede zenginleşmek artık çok da kolay değil ve olmayacaktır da.
Son zamanlarda, herkes tarafından yazılan, söylenen, her şeyin sonuna yazılan ve moda olan “NOKTA” kelimesini ben de kullanarak, “NOKTA” diyorum.
