Geçenlerde biriyle tanıştım. Hayvanları nasıl avladığını, av maceralarını anlatmaya başlamaz mı? Zaman zaman da heyecanlanarak hayvana nasıl nişan aldığını, ilk atışta nasıl vurduğunu anlatıyordu.
En sonun da nezaket gösteremeyerek ;”Umarım diğer sefere zavallı, masum hayvanları değil de kendi kendinizi vurursunuz. Ellerinizle avlansanıza bakalım o zaman kim kimi yeniyor” dedim.
İlk çağlarda insanlar ve hayvanlar daha müşterek bir yaşam sürdürürlerdi. İnsanların o dönemde bile her canlının her hayvanın doğa için ne kadar gerekli olduğunu adeta fark ettiklerini, bir hayvanın bir canlının hayatına keyfi bir hazla son verdikleri görülmemiştir. Ancak günümüz modern (medeni) insanında bunu görmek mümkün değil. Maalesef ki insanoğlu diğer canlılarla ortak yaşam sürdürmek durumunda olduğumuz bu gezegenin tek sahibi kendisini görmektedir. Bazen çevremizde bazen de yazılı veya görsel basında insanların hayvanlara ne tür muamelede bulunduğuna tanık oluyoruz. Önüne gelen hayvanı öldürmek, işkenceye maruz bırakmak, masum hayvana yemek-su vermemek, onları doğal yaşamlarından kopartıp pet shoplarda, hayvanat bahçelerinde hapsetmek gibi vicdanların kabul görmeyeceği uygulamalar yapıldığını görüyoruz. Gerçek şu ki; Hayvanlar bu gezegende bizden önce var olmuşlardır ve doğal yaşamın, sağlıklı ekosistemin vazgeçilmez öğeleridir. Onların bu gezegende yok olmaları biz insanları gelecekte çok büyük ekolojik felaketlerin beklediğini gösterir.
Bundan dolayı hayvan yaşamını sonuna kadar korumamız gerekir. Ayrıca hayvanların tıpkı insanlar gibi hakları olduğunu unutmamak, onları öldürmek, işkence etmek gibi hakkımızın olmadığını bilmemiz gerekir. Hayvanlara sahip çıkmak onları korumak bir lüks değil hem insan olmanın hem de sağlıklı bir gelecek oluşturmanın gerekliliğidir.
Yaşama saygı duymak, sadece insan yaşamı değil tüm yaşamlar kutsaldır, diyebilmek en öncelikli görevimiz olmalıdır.
Tüm bunlar için 14 maddelik hayvan hakları evrensel bildirgesine sahip çıkmamız yeterli olacaktır.
Sevgiyle…
HAYVAN HAKLARI EVRENSEL BEYANNAMESİ
1. Tüm hayvanlar eşit doğar ve eşit yaşama hakkına sahiptirler.
2. Tüm hayvanların saygı görme hakkı vardır. Bir tür hayvan olan insan, diğer hayvanları yok edemez. Hayvanları kendi çıkarı için karşılıksız kullanamaz.
3. Hiçbir hayvana kötü ve zalimce davranılamaz. Bir hayvanın öldürülmesi zorunlu ise bu, bir anda ve acı çektirilmeden yapılmalıdır.
4. Vahşi hayvanlar kendi doğal çevrelerinde yaşama ve çoğalma hakkına sahiptir. Eğitim amacıyla bile olsa vahşi hayvanlar özgürlüklerinden mahrum bırakılamaz.
5. Evcil hayvanlar, uyumlu bir biçimde ve özgürlük içinde yaşama hakkına sahiptir. İnsanların kendi çıkarları için evcil hayvanların yaşama koşullarında yapacakları her türlü değişiklik, haklara aykırıdır.
6. Evcil hayvanlar, doğal yaşama sürelerine uygun uzunlukta yaşama hakkına sahiptir.
7. Tüm çalışan hayvanlar (at, eşek…) iş süresinin sınırlandırılması, işin daha az yorucu olması, güçlerini artırıcı bir beslenme ve dinlenme hakkına sahiptir.
8. Hayvanlara fiziksel ya da psikolojik acı çektiren deney yapmak, hayvan haklarına aykırıdır.
9. Beslenmek için bakılan hayvanlar barındırılmalı, taşınmalı ve ölümleri de korkutmadan ve acı çektirmeden olmalıdır.
10. Hayvanlar, insanlar tarafından eğlence amaçlı kullanılamazlar. Hayvanların seyrettirilmesi ve hayvanlarla gösteri yapılması, hayvan onuruna aykırıdır.
11. Zorunlu olmaksızın bir hayvanın öldürülmesi, yaşama karşı işlenmiş bir suçtur.
12. Çok sayıda vahşi hayvanın öldürülmesine neden olan safariler ve av partileri, hayvanlara karşı yapılmış bir soykırımdır. Doğal çevrenin kirletilmesi, yıkılıp yok edilmesi de soykırıma eşdeğerde alçakça bir davranıştır.
13. Hayvanların ölüsüne de saygı göstermek gerekir. Hayvanların öldürüldüğü şiddet sahneleri, sinemalarda ve televizyonlarda yasaklanmalıdır. Ama hayvanlara yapılan saldırıları kınamak amacında olan filmlerde bu sınırlama yoktur.
14. Hayvanları koruma kuruluşları, devlet katında temsil edilmelidir. Hayvan hakları da insan hakları gibi yasayla korunmalıdır.