Peygamberimiz bir gün ashabına oruç tutmalarını emrederek:
- Ben izin vermeden kimse orucunu açmasın, buyurur.
Herkes orucunu tutar. Akşam olunca, teker teker müracaat edenlere, iftar müsaadesi verir. Bu arada bir adam gelerek:
- Ya Resulullah! İki genç kız oruç tuttu ve yoruldular. Zat-ı âlinize gelmeye utanıyorlar. Müsaade buyurursanız iftar etsinler, dedi.
Resul-i Ekrem (S.A.V.) müsaade etmedi. Adam iki defa daha geldi. Sonunda Resulullah (S.AV.):
- Onlar oruç tutmadılar. Bütün gün insanların etini yiyenler, nasıl oruçlu olurlar? Git onlara söyle: Oruç tuttularsa, istifra etsinler bakalım, buyurdu.
Adamcağız gitti, gerekeni söyledi. Onlar da denileni yaptı ve kan parçaları kustular. Adam, Resülullah Efendimize dönerek vaziyeti bildirdi. Bunu üzerine Peygamberimiz (S.A.V.):
- Nefsim kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki; eğer kusmayıp bu kan parçaları midelerinde kalsaydı, onları cehennem ateşi yerdi!
Selam, sevgi ve gönül dolusu muhabbetlerimle…
Bilal KARADAĞ
