“Üst üste konulan ve sabit durmalarını sağlayacak biçimde yapılmış bir sap yardımıyla kolayca taşınabilen yemek kapları takımı veya bu kaplardan her biri.” Üst üte eklenen katlardan birine sulu yemek, birine pilav türü katı bir yemek, bir katına salata, hoşaf, yoğurt gibi içeceklerin katılarak oluşan sefer tası, bizden yaşlıların sıkça başvurduğu bazı öğünlü yemeklerin yenildiği eşyalardan bir eşya. Özellikle orta direk diye tabir edilen maddi durumu zayıf ya da masraflı yemek yediğini düşünenlerin ya da tarlada, bağda, bahçede yemesi gerekenlerin, devlet dairelerinde, fabrikalarda çalışanların sıkça başvurdukları bir yemek şekli. Esnafların, inşaatlarda çalışanların, çobanlık yapanların sıkça devam ettirdikleri bir seyyar lokanta şeklidir.
Eskiler bilir, ancak yeni neslin pek de tanımadığı bir seyyar lokanta şeklidir SEFER TASI. Şimdilerde, en çok okullarda öğrencilerin beslenme şekillerinde görüyoruz, sefer tasını.
Son yıllarda küreselleşen korona virüs nedeniyle ekonomik yaşamların yanı sıra, gıda tüketimi ve gıda satın alma tercihlerini de değişmesi, farklı beslenme şekillerinin ortaya çıkmasıyla, sanki yeniden sefer tası uygulamasına dönülmüş gibi görünüyor. Nostaljik bir eşya haline gelen sefer tası, galiba pandemiyle beraber ilgi odağı haline geliyor. Birçok meslek grubunda sefer tası kullanılıp, gözde bir yemek şekli olarak kendini hatırlatacak gibi.
Bir çalışan sefer tasından faydalanmak istiyorum; ancak mevcut olağan tepkilerden rahat olabilirim endişesiyle şimdilik çok da sıcak bakmıyorum, daha doğrusu mecburiyetten bakamıyorum. İşte o zaman da “ne yiyeceğim, nerede yiyeceğim, ne kadar güvenli yemek yiyeceğim, nerede ucuz bulabileceğim, yediğim fastfood yiyecekler sağlıklı mı?” gibi sorularla boğuşmak zorunda kalıyorum. Tabi, okula giden torunumun; “Aa dedem bile bizim gibi sefer tası götürüyor!” söylemine de muhatap oluyorum. Hele işyerinde, sefer tasını açıp yemeklerimi yerken, arkadaşların ya da görenlerin o imalı negatif algı uyandıran bakışlarını ve sanki kötü bir şey yapıyorum gibi kaçamak bakışlarından rahatsız olmak insanı tedirgin ediyor. Yine de dışarıda yenilenlerin içeriğinden şüphe duyuyor olmak, sağlıksız olduğunu düşünmek, yediğim yemeklerin maddi ücretlerini karşılamakta zorlanmak, eski kültür de olsa, demode de olsa, bakışlar üzerime toplansa da yine de sefer taşına dönmekte karar kılacağım gibi. Bütün negatif algı uyandıracak bakışlara rağmen, alternatif beslenme sebebi olan sefer tasıyla sağlıklı ve ekonomik beslenmek amacıyla sefer tasını yanıma almayı düşünebilirim.
Hem ev yapımı yemeklerle beslenecek, hem aile sıcaklığı heyecanıyla, hem de daha ucuza yemek yemiş olacağım, hem de nostalji yaşamış olacağım. Sorgulayıcı, küçümseyici gözlerden rahatsız olmadan, belki de örnek teşkil etmesi açısından sefer tasında yiyeceklerle beslenmek güzel bir fikir olacağı kanısındayım.
Belki çalışanlar için çok zor gibi görünüyor; ama düşünebiliyor musunuz, sefer taslarından çıkan yiyeceklerin yan yana dizilerek, çok farklı çeşitlerin birbirine ikram edilmesi ne kadar güzel olurdu.
Sorgusuz, amasız, imasız, sağlıklı, ekonomik sefer tası ne güzel olurdu değil mi?
Kerim BAYDAK
kbaydak61-artan@hotmail.com