Vakit gece ve de yağmur yağıyor
İliklerime varıncaya,
Kahırlarımı sırtlandığım abam
Pek de ağır gelmiyor artık,
Alıştım galiba.
Kaybettim süsü verdiğim hissiyatı
Süveydama gömmüşüm,
Dosta düşmana karşı.
Unutmuş değilim yoksa.
Eteklerimde sürüklenen keşkelerimi
Ayakbağı yapmış ilerlemeye çalışıyorum.
Bunca pişmanlığı ardına katıp yürümek
Herkes gibi benim de harcım değil elbet.
Ben de tökezliyorum sık sık.
İçinde boğulduğum realist yaşam kaosu
Ütopik düşüncelere sevk ediyor beni de.
Saçlarımdan ağararak akan hayat tecrübem,
Gözlerimden dökülen saçmasapan gözyaşları...
Üstesinden gelmek ne kadar zor bilemezsiniz,
Acıyan kalbimin iniltisinin.
İşte böyle, hayıflandığım hep kendim.
Yağmuru katıp yanıma, Anlatamadan derdimi ve içime kor gibi düşen bohem sevgimi
Dolaştığım caddelere kazıya kazıya
Yandığım küllerimi
Toprağa sığınıyorum.
Susuyorum,
Yeniden doğmak için son kez.
Instagram :nazantstnypcofficial
Nazan Taştan Yapıcı