Biliyorum ‘olmak ya da olmamak’ değil de niye ‘VAR’ sözcüğü de eklendi diye, sorguluyorsunuz? Nedenini bilmiyorum. Belki canım öyle istedi diye belki de şu an aklıma geliveren bir şeyden dolayı. Oluşda bir kendiliğindenlik söz konusudur ya. Hani ekmek kendiliğinden bakarsınız bayatlamış. Bu sabah taze ekmek aldım geldim, yani zihin en yakın yerden örneklemeyi seçti.
Neyse konuyu dağıtmayayım. Var olmak sözcüğünde müdahaleye yer bırakılmamış, hala bir direnç var gibi geliyor bana. Bunun felsefi sayfalardan tam karşılığını bulup açıklamayı düşündüm bir ara. Anında yüreğim sıkıştı. O kadar zor geldi. Otoritelerle barışabilecek miyim acaba bir gün!?
Geçtiğimiz hafta sonu vertigom atak yaptı. Uzun süredir böyle bir atak yaşamamıştım. Yatakta yatırmayacak cinsinden. Dışarı çıktım, temiz hava iyi gelir diye. Sokağa çıkma yasağı olduğu için kaldırımda aşağı yukarı volta attım. Hemen bir çağrışım yakaladım.
Yine uzun yıllar önceki ilk boşanmamda, oğlumla birlikte annemin yanında yaşıyorduk. Yani şu an yaşadığım evde. O yıllarda bir Fatma teyzemiz vardı, o da yürürdü belli saatlerde aşağı yukarı benim yürüdüğüm gibi. Kapı önlerinde oturan kadınlar da dedikodusunu yapardı. Annemden duydum sonra; ailecek görüştükleri bir erkek karısı ölünce Fatma teyzeye talip olmuş. Fatma teyzenin eşi çok önceleri ölmüş. Fakat adam kararlı olsa da Fatma teyzenin kafası karışık. Sıkıntıdan vurmuş kendini sokaklara.
Ben desteklemiştim kendisini. Hatta evlendiler ve evlerine de ziyarete gittim. Sonra herkes kendi yoluna gitti. Bugün niye oralara takılıyorum? Çünkü o gün için Fatma teyzeyle ilgili yapılan dedikodulara yön veren bir ayrıntı da adamın varlıklı oluşuydu. O ayrıntıdan da yola çıkılarak bir sürü şey söylenmişti haklarında. Bugün yaşadığım bir hayal kırıklığından yola çıkarak duygularımı anlamaya çalışıyorum. Zengin olsa daha mı kolay affedilirdi yaptığı gaf? Olabilir. Diyorum ya, yaşamadan da adlandıramıyorum.
‘”Ben büyük sözü dinlerim.” diyen İnsanlara bayılırım. Ben mümkünse o ‘ büyük’ diye bir yerlere oturttuğumuz otorite figürlerinin tam aksi davranmak isterim. Yok etmek istercesine kendime yöneltirim tepkimi, karşıdakini yok etmemek adına. Hâlbuki doğaya ters bu. Ben yok olacağıma o yok olsun. Ya da yok etmeden var olabiliyorsak ikimiz birden var olalım.
Her geçen gün kolaylıkla ve sevgiyle daha fazlası aydınlanıyor. Teşekkürler.
