En son ne zaman kendinizle hesaplaştınız ya da hiç kendinizle hesaplaştınız mı? Yaptığınız hataları karşınıza alıp, kendinize hesap sordunuz mu? Hiç kendinizle yüzleşmeyi denediniz mi? Yoksa mükemmel misiniz? Hiç hata yapmayan doğru insan siz misiniz?
Hiçkimsenin hatasız olduğunu düşünmüyorum. Hayatının bir kısmında, belki de çoğunda hepimiz hata yapmışızdır. Belki kendimize, belki karşımızdakine... Ve umarım bu hataları kendimize yapmışızdır. Başkalarına karşı yapılan hatalarla yüzleşmek o denli zor ki, yüzleşmeye karar verdiğinizde umarım bu hatalar sadece kendinize yapılan hatalar olur ve sadece kendinizden özür dilemek zorunda kalırsınız.
Yapılan hatalar unutulur, bir ders çıkartılır ama zamanla unutulur. Çok çok büyük bir hata değilse, zaman aşımına uğrar ve hiç yaşanmamış, hiç yapılmamış gibi hayat kaldığı yerden devam eder. Ama yaptığınız hata bir başkasına karşıysa, o kişi bunu asla unutmaz. Onun hayatında küçük ya da büyük bir hasar oluştuysa asla unutmaz ve size karşı hesabını soracağı günü bekler. O gün geldiğinde ise kendinizle yüzleşmediyseniz, o kişiyle asla yüzleşemezsiniz.
Hatalarımızla yüzleşmeyi, gerekirse kendimizden ya da bir başkasından özür dilemeyi ve o hataları telafi etmeyi öğrenmeliyiz, hatta öğretmeliyiz. Ne yazık ki, hayat önce sınav yapıyor ve biz cevaplarını hataları yaptıktan sonra doğaçlama yöntemiyle öğreniyoruz. İkinci bir şansa da çoğu zaman izin vermiyor. Birilerinin hayatında az da olsa bir yıkıntıya sebep olduysak, bunu telafi etmek için geç kalmamalıyız. Birilerinin canını yaktıysak, kendi başımıza gelmeden bilemeyeceğimiz hayal kırıklıklarını, kendi başımıza gelmeden telafi etmeye çalışmalıyız. Hatta en başından yapmamalıyız ama öyle olmuyor işte! İnsanız ya sözde mutlaka hata yapacağız, hata yaparak öğreneceğiz ve çoğu zaman öğrensek de yapmaya devam edeceğiz.
Bugün özür günü olsun. İlk önce kendinizden özür dileyin. Kendinize karşı yaptığınız hatalar için kendinizden özür dileyin ve affedin, sonra başkalarına karşı yaptığınız hatalara izin verdiğiniz için yine kendinizden özür dilemeyi deneyin. Kendinizi affetmeyi başardığınızda, hata yaptığınız kişileri arayın... Bulun onları ve sadece özür dileyin. Gerekçe göstermeden, bahane üretmeden, hiçbir şeyin arkasına sığınmadan... Ve affedilene kadar da vazgeçmeyin. Affedilmek o kadar büyük bir nimet, o kadar büyük bir gönül ferahlığı verecek ki, o zaman ne demek istediğimi anlayacaksınız. Ama önce kendinizi affedin.
Yarın yeni bir güne başlayın, hatalarınızla yüzleştiğiniz ve o hatalarınızı affedip, affettirdiğiniz bir güne ve yeni bir hata yapıp, kendinizi affettirmeye hazır bir şekilde ve yine dostça kalın her zaman ki gibi, hoşça ve dostça, her daim sevgiyle...
Emine Özel Summak