Soğan ekmek yiyerek, nefesi açlıktan kokan bazıları, nedense bazı durumlar söz konusu olduğunda, kendilerinden kat be kat fazla kazandıklarını ima etmekten çekinmezler.
Neden böyle ruh haline bürünürler anlamak mümkün değil.
Neyi ispatlamaya çalışıyorlar acaba?
Başkalarının iyi olduğunun ve düzeldiğinin farkına vardığın an, bil ki kendini düzeltmişsindir.
Her anne baba çocuğunun başarılı olmasını ister.
Bunun aksini düşünmek için, deli olmak gerekir.
Ancak topluma veya anne babaya göre, başarının, başarılı olmanın kriteri nedir?
Okumak mı?
İş kurmak mı?
Para, pul mu?
Mal, mülk mü?
Mevki, makam mı?
İnanın birçok insan tanıyorum, başarılı deniliyor, ama perişan durumdadır.
Evet, başarılı, ama neyi başarmış?
Herkes başarılı olmak ister, ama dinden imandan, itikattan, inançtan nasibini almamış bir başarı, ne kadar başarıdır ve ne kadar başarılıdır?
Sorarım size?
İnsan her yaşta üretkendir ve faydalı olabilir.
Birgi, birikim, tecrübe, düşünce, yaşanmışlıklar…
Hangi yaşta olursa olsun, kendini bırakmayan insan;, hem faydalı olur, hem de bulunduğu yaşın tadını çıkarabilir.
Kim bilir, belki vazgeçilmez hale de gelebilir.
Bir yere veya mertebeye varabilmek için, kendi gücünüz, çabanız ve gayretinizi kullanarak yapın.
Başkaları sizleri oralara getirirse, şüpheniz olmasın, sizi aynı şekilde de alaşağı ederler.
Günü gelince “bana rakip olmasın!” diyerek, sizin için her türlü olumsuzluğa başvururlar.
Siz, siz olun ve her zaman kendiniz olun.
Bunun herhangi bir kriteri var mıdır derseniz, ona da siz karar verin ve uygulayın.
Televizyon dizileri, internet teknolojisi olan cep telefonları ve bilgisayarların son sürat ilerlemesiyle aile bağlarımız zayıfladı,, aile-evlenme mefhumu farklılaşmaya başladı.
Bize uygun olmayan yarışma-yaşam tarzları, bin bir türlü kepazeliğin sergilendiği evlilik programlarıyla artık işin cılkını çıkardılar.
Aileler dağıldı, yuvalar yıkıldı, boşanmalar arttı.
İnancımıza uygun olmayan sığınma evleri, huzurevleri, çocuk ıslah evleri artmaya başladı.
Kerim BAYDAK
