Bazı insanlar, bazı insanları yaşamdan ve yaşadığı güzelliklerden soğutmak için var güçleriyle çalışıyorlar.
Küstürüyorlar hayata, bazı şeylerden vazgeçirerek, yalnızlığa, sessizliğe itiyorlar.
Yazıktır, günahtır, bu işin vebali vardır, hesabı vardır, telafisi zor dönüşü vardır.
Nefsi memnun etmenin, şeytanı sevindirmenin âlemi yok, aklınızı başınıza devşirin.
Başkalarının duygu ve düşüncesiyle, parasıyla hareket etmek, insanı ne kadar ileriye götürebilir?
Hiç düşündünüz mü?
Başkalarına güvenerek, hayatını ne kadarını idame ettirebilirsiniz?
Hiç düşündünüz mü?
Doğruyu doğru yerde ve doğru zeminde anlatmak, muhatabının boğazının düğümlenmesine sebep olur.
Karşısındakinin ufacık bir pohpohlamasıyla mutlu olarak, kendini vazgeçilmez ve bulunmaz ( Bursa mıydı, Hint miydi?) kumaşı gibi gören, ne kadar da çok kişilik yoksunu insanlar var.
Sadist, egoist, bencil ve menfaatperest olduğumuz sürece; hem biz kaybederiz, hem de çevremizdekilere kaybettiririz.
Geleceğimiz garanti altına alabilmek için, ancak kendimize istediğimiz bir şeyi, başka için de istediğimiz sürece olur.
Sadece kendini düşünmekle, ne geçmiş kalır, ne de gelecek.
Bu yalancı ve acımasız dünya, sırtımıza öyle yükler bindirir ki yere dibine batarız.
Birçok şeyin hesabı önceden yapılmadığından olsa gerek, ellerindeki mevcutları kaybetmekten korkular.
Bu korku, onlara ömür boyu refakat ederek, mezara kadar devam eder.
Bundan daha vahim, daha kötü başka ne olabilir ki?
Komşumda yangın var diye sevinme.
Ya ateşi sizi yakar,
Ya sıcağı sizi etkiler,
Ya da dumanı ve külü gözlerini yakar.
Her türlü nimeti emrine veren, istifadene sunana bir şükür bedeli olarak, nasıl bir lokmayı başkalarından esirgersin?
Sanki tamamını bırakıp gitmeyecek misin?
Sorunlarla ve sıkıntılarla boğuşmayan insan, toplum ve millet var mıdır?
İnsansak eğer, muhakkak sorunlarımız olacak ve onlarla baş edebilmek için çabalayıp duracağız.
Çözümünü ve yollarını biliyorsak ne ala, yoksa…
Kerim BAYDAK
