Klasik bir söz vardır, insanoğlu doğar, yaşar ve ölür. Doğum ve ölüm insanın iradesine bağlı değildir. Dünyaya gelip gelmemekle ilgili bir tercih yapamazsın. Aynı şekilde ölümde canlı varlıkların iradesi ile tecelli etmez. Vakti zamanı gelince her canlı ölür. Bu vakti zamanın nerede ve ne zaman olacağı, erken mi geç mi olacağı belli değildir. İkisinin arasında kalan yaşamla ilgili bölüm ise insanoğlunun tercihine kalmıştır. Yani yaşamak ama nasıl yaşamak; iyi – kötü, mutlu – mutsuz, onurlu ya da onursuz yaşamak biraz da insanın kendi tercihleri ile ilintilidir.

İyi yaşamak sadece zengin olmakla ölçülemez. Her ne kadar ekonomik durum insanın sosyal statüsünü belirler gibi gözükse de iyi yaşamanın ölçüsü para değildir. Aynı şekilde mutlu olmak yada olmamakta insanın yaşamı esnasında yakaladığı anları değerlendirmesi ile bağlantılıdır. Hele hele onurlu olmak para ile kesinlikle ilintili değildir. Zira çevremizde nice zengin ama onursuz insanları görmek her zaman mümkündür.

Yukarıdaki girişten de anlaşılacağı gibi en zor mücadeledir yaşamak. Kimi insan yaşadığını zanneder ama yalnızca nefes alıp veriyordur. Hayatın akışına bırakmıştır kendini, akıntı nereye sürüklerse oraya gider. Kimi insan inatçıdır, fırsatları kendisi yaratır, mücadele eder. Kısacası çeşit,çeşit insan vardır. Usta ozan Ruhi Su söylediği bir şiirde

Çalgılar da insanlara benzer

Zort zort edeni var

Zom zom gideni var

Der.

Gerçekten de kimi insan ne zaman, nerede ne konuşacağını bilemez. Acemi borazancının çıkardığı ses gibi zort zort eder durur. Kimi insan da nereye gittiğini sorgulamadan zom zom gider. Bu tip insanların genellikle davul kendi sırtındadır ama tokmak her zaman bir başkasındadır. Kime neyi çaldığını bilmeden zom zom gider. Bir çeşit insan daha vardır ki bunlar tavşan bokuna benzer, yani ne kokar ne bulaşır. Herkese iyi görünmeye, herkesle iyi geçinmeye çalışırlar. Etliye sütlüye karışmazlar. İşte asıl zavallı olanlar bunlardır. Zira herkesin iyi adam dediği aslında hiçbir şeye karışmayan, mücadele etmeyen ve üretmeyen kişidir. Bir insanın seveni olduğu gibi sevmeyeni de olmalıdır. Eğer bir insan gerçek manada seviliyorsa bir şeyler üretmiş demektir. Sevmeyeni ise çıkarına çomak sokulduğu için sevmez. Kısacası yine birşeyler üretmişsin demektir.

İster zort zort edin, ister zom zom gidin ama siz siz olun tavşan boku olmayın. Usta Ruhi Su bakın ne diyor.

Bir sesim vardı benim

Bin sesim olsa ne olacak

Çocukların sesi ile adam vurulmaz.