Uyuşturucu kullanıcıları arasında gözlemlemelerim oldu. Bu durumda olan aileler ile konuşma fırsatlarım oldu. Edindiğim bilgileri siz okurlarıma aktarma gereksinimi duydum.  **

Ne yazık ki uyuşturucu kullanıcıları artmış vaziyette. Anne ve babalar tavsiyem, çocuklarım artık büyüdü diyerek sorumluluklarını kesinlikle azaltmamalılar. Kız, erkek hiç fark etmiyor.  Özellikle ergenlik döneminde bulunan çocuklarımızın tüm davranışlarını ciddiye almalıyız.

** 

Ergenlik dönemleri sadece çocuklarımızın geçirdiği bir dönem değildir. Aileler de bu süreci yaşıyor. Süreci yaşayan aileler kaygılı oldukları için otoriter bir tutum sergileyerek cezalandırıcı ve yasaklandırıcı yöntemler deneyebiliyor. 

**

 Fakat bu durum sonuçları açısında iyi olmayabilir. Çocuk yada kişi baskı yüzünden kendine ait bir alan oluşturmak adına uyuşturucuya yöneltebiliyor. Tam tersi durumlarda söz konusu olabiliyor. Mesela ilgisizlik  madde bağımlılığı için büyük bir risk. 

**

Her iki tutum da doğru değil.

**

Üzgün ve duygusal buhrana kapılan yada psikiyatrik bozuklukları olan kişiler, uyuşturucu madde kullanarak geçici bir rahatlama sağlandığını düşünürler. Bu durumdaki çocuklarımızın görüşlerinin alındığı, katılımının sağlandığı, benlik sınırının yine konduğu ve korunduğu ama kararın ortak alındığı bir ortam oluşturularak, ergenlik dönemini herhangi bir maddeye bulaşmadan daha kolay atlatılabilir. 

**

 Özellikle metamfetamin diye bir illet var ki bunu kullanan gençlerin aileleri, bağımlı çocukları olmasına rağmen, mevcut durumun farkında dahi değiller. Bir defa uyuşturucu zihni bulandırarak olumsuz yönde etkiler, sebepsiz sinirlenmeler, uyku düzensizliği, yargılama, algılama, iştah bozuklukları, olur olmadık gülümsemeler ve gevezeliğe varırcasına olur olmadık konuşuyor ise lütfen dikkat edin. 

**

Uyuşturucuya bulaşmış kişiler zaman içerisinde uyuşturucuya ulaşmak için hırsızlık, gasp ve uyuşturucu madde satıcılığı gibi suçlara bulaşabiliyorlar. 

**

 Aileler bu endişelerini, bir psikiyatri polikliniğine başvurarak giderebilir. Ayrıca boşanmış aileler ya da annesi veya babası hapse girmiş çocuklar uyuşturucuya daha meyilli oluyor.

**

Uyuşturucu kullanan kişilerin, aileleri mevcut durumu da doğru dürüst kimseye anlatamaz. Anlatmak da istemez. Çünkü bu durum toplum yapısında utanç vesilesidir.

**

Uyuşturucu ile mücadele hiç kolay değil. Sadece önleme ve caydırıcılığa dayanmaması gerekiyor. Bu durumu yaşayanlara tavsiyem senaryolar geliştirerek çocuklarıyla bu sorunun sonuçları hakkında açık bir diyalog kurmaları yönünde Bu durumu yaşayan ailelere sabırlar ve esenlikler diliyorum.