Dört mevsim ayrımsız kış uykusuna,
Yatmışken ne diye azdırdın beni.
Perde çektim gönlün her duygusuna,
Örtmüşken bak şimdi kızdırdın beni!
Donmuş bedenime karları, buzu,
Nasıl yaşıyorsa koyunla kuzu,
Kokuşmasın diye bastırdım tuzu,
Katmışken eritip sızdırdın beni!
Bir dönem inmişti zembille gökten,
Sonra yitirmişim hepsini birden,
Hislerin tümünü kazıyıp kökten,
Atmışken peşinde gezdirdin beni!
Sevgiymiş, tutkuymuş neyse ve sair,
Ne varsa içimde insana dair,
Geçmişte hepsini işlemiş şair,
Silmişken yeniden yazdırdın beni!
Ayser ÖZBAKIR
