“14 Şubat Sevililer Günü” diye ilan edilen bu günün bize ait olmadığını belirterek değineyim bu özentiden öteye geçemeyen güne.
Öyleyse “kafirlerin günleriyle Müslümanların ne işleri var?” diye sorarlar adama
ama, es geçeyim ve ben bildiğimi yazayım, arzu eden de okusun.
Bir 14 Şubat Daha!
14 şubat sevgililer gününün küresel kapitalizm tarafından tüketim çılgınlığının bir parçası haline getirilen, tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de bilinçsiz tüketimin en önemli argümanı olarak kullanıldığın açıkça ortada.
Evet, hediyeleşmek gerçekten güzel bir eylemdir.
Hediye, karşındaki insana önemsendiğini, düşünüldüğünü ve sevildiğini hissettirir.
Ben de hediye almayı ve vermeyi çok severim! ama sadece özel bir gün geldi diye değil, içimden geldiği için.
Sevgililer Günü hediye günü değildir arkadaşım, keyif için mutluluk için bir bahanedir sadece.
Zihinlerde oluşturulan algı operasyonlarıyla tersine çeviren sömürücü güçler her türlü para ve imkân gücüyle satılmayacak olanı sattırabilmektedir.
Satmaya ve satın almaya çağıran paranın günüdür, sevgililer günü.
Mefaatçı ve çıkarcı çevrelerin elde avuçta olanı alabilmeleri için insanları sömürdükleri günlerden bir gündür, sevgililer günü.
Eşyası olmayana gardolap aldırıp; “ e mademki bu dolabı aldık bari içini de dolduralım” dedirttirerek gereksiz tüketimi körükleyen çıkarcı zihniyetin bir yansımasıdır, sevgililer günü.
Şuurlu bir insanın yapması gereken şey de, bu günlere itibar etmeyeceği gibi, yine tüketimini de yönlendirmelerle değil bilinçli olarak ihtiyacı kadar yapmasıdır.
Özetle;
Sevgililer günü denen reziller günü, bizim inancımıza ve değerlerimize ait olan bir gün değildir.
Sevgililer günü denen bu zırvalamayı para babaları markalaştırmıştır.
Sevgililer günü denen ahlaksızlar günü, hayâ duyguları alınmış nesillerin birbirleriyle hâyasızca flört ettikleri gündür.
Sevgililer günü denen nikâhsızlar günü, nikâha düşman olan bir zihniyetin günüdür.
Sevgililer günü denen, sömürünün günüdür anlıyor musunuz!.
Bir sevgilim olsa; "GÜZEL ADAM SÜREYYA" filmini izlemeye götür beni derdim":)
Ayser ÖZBAKIR