Sanayileşmenin yaygınlaşması, makineleşmenin artması ve tüketim alışkanlıklarının değişmesi bazı mesleklere olan ilgiyi de azalttı, hatta yok olma noktasına getirdi. Kalaycılık da bunlardan bir tanesi. Ustalar kalaycılığın vatandaştan eski ilgi ve alakayı görmediğini belirtirken, çırak bulamadıkları için mesleğin yok olma tehlikesiyle de karşı karşıya olduğunu belirtiyorlar.
ADIYAMAN’DA KALAYCILIK
Adıyaman’da her ailenin bir lakabı olduğu gibi Hasan amcanın’da lakabı (Çivi) lakabı ile bilinir.
Kalaycılık ile ilgili Herkes Duysun muhabirine konuşan Kalay Ustası Hasan Hüseyin Ulum, çocukluğundan beri çalıştığını ve meslek öğrendiğini belirterek, “Ben on yaşımda geldim Demirci Pazarı’na. Askere gidene kadar biz ustalarımızla böyle çalıştık. Askerden geldikten sonra bizi dörtte birine ortak ettiler, o zamanın parasıyla on kazanıyorsak bir alıyorduk. Öyle zamandan bu seviyeye geldik. Oradan ayrıldık, sonra kendimize bir dükkan açtık. Üç-dört tane müşterim bile yoktu, birkaç yıl içinde müşterilerimizi de topladık Allah’ın keremine şükür. Bir kapta yağımızı, soğanımızı kavuruyorduk.” dedi.
“ÇIRAK BULAMIYORUZ”
Artık kimsenin el emeği mesleklere sanat veya zanaat gözüyle bakmadığını ve yetiştirecek, mesleğin inceliklerini öğretecek çırak bulamadıklarını belirten Ulum, “Çırak bulamıyoruz, bu özel bir sanat diye kimse gelmiyor. Biz bu işi yapan toplam üç kişi kalmışız yani üç esnafız, hepimizin yası yetmiş üstü ama hala çalışıyoruz. Depremden sonra işler çok durdu. Adıyaman da vicdansız oldu, merhametsiz oldu, Adıyaman’ı hırsız ettiler, Adıyaman’ı vicdansız ettiler. Şimdi on liralık mala yüz lira diyorlar. Artık işin içinden çıkacağımız yoktur.” şeklinde konuştu.
