Yeryüzünde başlangıcı olan her nesnenin mutlak anlamda bir sonucu da var. Tıpkı canlı varlıklar ve insanlar da öyle:
Ervah âleminden ana rahmine intikal eder. Belli bir sürecin akabinde dünyaya gözlerini açar. Büyür, gelişir, gençleşir, yaşlanır ve en nihayetinde kapılarını ecele açmaya mecbur kalır ve de toprağın kara bağrına ebediyen uzanır!
Yani inanıyorsak eğer, dünyada başlangıcı olan her canlı ve cansızın günün birinde yok olacağını tevekkül etmek durumundayız.
Bu anlamda önemli olan; başlangıç ve sonuç arasında şekillenen her sürecin hayırla yâd ediliyor olmasıdır…
Günün birinde Nemrut da “Dünyada ne varsa hepsi benimdir” diyordu. İnsanları köleleştiriyor, hâşâ ilahlık taslıyordu. Ne acıdır ki en sonunda tek kanatlı bir sivrisineğe mağlup oldu ve asırlardan buyana devrin ceberutu olarak anılıyor.
Omsalı’nın dünya sahnesinden çekilmesiyle birlikte Ortadoğu’nun bağrına çıban gibi saplanan İsrail’in durumu da sanki benziyor Nemrut’un ahvaline…
Kurulduğu günden itibaren bu coğrafyada huzurun esamesi bile okunmaz oldu! Özellikle Filistin toprakları her gün kan ve gözyaşlarıyla sulanıyor! Gazze Şeridi topyekûn kan ağlıyor! İsrail kodesleri çığlık sesleriyle inliyor!
Elhasıl, 3 semavi dinin kutsalı olan o bölgede, Nemrut’un döneminde olduğu gibi ceberutluğun dik alası yaşanıyor!
Lakin geçtiğimiz gün televizyon ekranlarında seyrettiğim bir manzara, “Acaba İsrail’in sonu mu?” gibi bir soru işareti oluştu dimağımda ve bir an Nemrut’un sivrisineğe mağlup oluşu canlandı gözlerimde.
Manzara şöyleydi: Mısır’ın Sina yarımadasında bir sürü çekirgenin İsrail’e doğru hareket halinde olduğunu kameralar görüntülemiş. Bunu gören İsrail, “Tarımımıza dadanırlarsa aç kalırız” korkusuyla türlü tedbirler almaya başlamış.
Başta da söylediğim gibi, her başlangıcın bir sonucu da vardır, ancak önemli olan sonucun akabinde hayırla yâd edilmektir. Yok, eğer bir topluluk ya da birileri hayırsızlıkla anılıyorsa dünyanın meliki olsa ne yazar, evrenin tapusu cebinde bulunsa neye yarar?
Halden anlayıp kutsal gönüllere hitabeden şair ne güzel buyurmuş; “Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler.”
Selam, sevgi ve gönül dolusu muhabbetlerimle…
Bilal KARADAĞ
