Yahudiler kendi tarihlerini Hz. İbrahim’le başlatsalar da Yahudilerin gerçek tarihi Hz. Yakub’la başlar. “İsrail” lâkabıyla anılan Yakub Peygamber (AS), Hz. İbrahim (AS)’in torunudur. Yahudi toplumu, İsrail adına nisbetle Yakub’un nesli olarak “İsrailoğulları (Benî İsrâil)”; Yakub’un dördüncü oğlu Yahuda’ya nisbetle de “Yahudiler” şeklinde adlandırılmaktadır.[1]
Hazreti İbrahim (AS), İsmailoğulları ve İsrailoğullarının büyük atasıdır. O, Kalde’nin Ur kentinde doğmuş ve oradan ailesiyle birlikte Harran’a gelmiş; sonra ilâhî emir gereği Kenan diyarına (Filistin) göç etmiştir. Tevrat, Hz. İbrahim’e “İbrânî” demektedir.[2]
Hz. İbrahim, “İbrahimî Dinler”in dayandığı ve bu dinlerin mensuplarınca büyük değer atfedilen merkezî bir şahsiyettir. Tevrat’a göre Allah, onunla ve onun şahsında zürriyetiyle bir sözleşme (ahit) yapmış; bunu (Hitan)[3]“sünnet”le sembolize etmiştir.
Kur’an’da anlatılan kıssasıyla Hz. İbrahim, babası Azer’in de içinde bulunduğu putperest kavmini Allah’a tapmaya çağıran seçkin bir peygamber ve bir tevhit mücadelesi önderidir.[4] O, Yahudi ve Hıristiyan olmadığı gibi, müşriklerden de değildir; aksine, sadece “Hanif” bir “Müslim”dir.[5]
İsrailoğulları Hz. Yusuf aracılığıyla Hiksos Hanedanlığı hâkimiyeti altındaki Mısır’a göç etmişlerdir. M.Ö. 1250 yılında Hz. Musa’nın önderliğinde Firavun’un zulmünden kurtularak Mısır’ı terk etmiş ve kırk yıl kadar çölde, zillet içinde yaşamışlardır. Hz. Davud ve Hz. Süleyman zamanında ise bağımsız ve ihtişamlı bir devlete kavuşmuşlardır. (M.Ö. 1050-950).
Yeryüzündeki son Yahudi devleti M.Ö. 587 yılında Buhtunnasır tarafından yıkılmıştır.
Kur’an’a göre Yahudilerin Genel Karakterleri
Kur’an terminolojisi bakımından Yahudi karakterinin belirleyici kavramları şu şekilde sıralanabilir:[6]
1. İnkâr (küfr)[7]
2. Allah’a eş koşma (şirk)[8]
3. Yalanlama ve yalancılık (tekzîb ve kezib) [9]
4. Üstünlük taslama (istikbâr)[10]
5. Cinayet (katl)[11]
6. Döneklik (tevellî ve i‘râd)[12]
7. Aşağılık duygusu ve korkaklık (zillet ve meskenet)[13]
8. Hâinlik ve ikiyüzlülük (hıyânet ve nifak)[14]
9. Bozgunculuk (fesâd)[15]
10. Haksızlık (zulüm)[16]
11. İsyan ve serkeşlik (isyân, i‘tidâ, tuğyân, isrâf, fısk, dalâlet, hevâ)[17]
12. İhtilâf ve tartışmacılık (ihtilâf ve muhâcce)[18]
13. Kıskançlık (hased)[19]
14. Katı yüreklilik (kasvet)[20]
15. Dünya hayatına düşkünlük (hırs)[21]
16. Cehâlet ve beyinsizlik (cehl ve sefeh)[22]
17. Sözü değiştirme (tebdîl ve tahrîf)[23]
18. Hakkı gizleme (ketm)[24]
19. Gazap ve lânet (ğadab ve lâ‘net)[25]
[1] Süleyman Sayar, Yahudi Karakteri, Tarihî ve Sosyo-Psikolojik Bir Yaklaşım, Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Sayı: 9, Cilt: 9, 2000
[2] Gaston Bouthoul, Zihniyetler-Kişi ve Toplum Açısından Zihin Yapılarına Dair Psikososyolojik Bir İnceleme, çev. S. Evrim, İstanbul, 1975, s. 19. (Süleyman Sayar, a.g.e.)
[3] Erkeklerin sünnet ettirilmesi.
[4] el-Bakara, 2/124, 258; Âl-i İmran, 3/33-34; el-En‘âm, 6/80-83; Meryem, 19/41-48; el-Enbiyâ, 21/51-70.
[5] Âl-i İmran, 3/67.
[6] Süleyman Sayar, a.g.e.
[7] el-Bakara, 2/88-91; Âl-i İmrân, 3/98, 112; en-Nisâ, 4/46, 155.
[8] el-Bakara, 2/51, 54, 92; el-Ârâf, 7/138-9, 148; et-Tevbe, 9/30-31.
[9] el-Bakara, 2/87; Âl-i İmrân, 3/24, 94; en-Nisâ, 4/48; el-Mâide, 5/70; el-Cumu‘a, 62/5.
[10] el-Bakara, 2/87-89, 111, 135; Âl-i İmrân, 3/181; el-Mâide, 5/18; el-Mü’min, 40/56.
[11] el-Bakara, 2/61, 84-85, 87, 91; Âl-i İmrân, 3/21, 112, 181; en-Nisâ, 4/155; el-Mâide, 5/70.
[12] el-Bakara, 2/64, 83, 246; Âl-i İmrân, 3/23; el-Mâide, 5/43.
[13] el-Bakara, 2/61, 248-9; Âl-i İmrân, 3/111-2; el-Mâide, 5/22-24.
[14] el-Bakara, 2/75-76, 100; el-Mâide, 5/13, 61.
[15] el-Mâide, 5/64; el-İsrâ, 17/4-7
[16] el-Bakara, 2/51, 54, 59, 92, 95, 140, 246; el-Mâide, 5/45-51.. vb.
[17] 116 el-Bakara, 2/61, 65, 93; Âl-i İmrân, 3/112; en-Nisâ, 4/46; el-Mâide, 5/78; el-A’râf, 7/166.
[18] el-Bakara, 2/113, 213; Âl-i İmrân, 3/65-67; en-Nisâ, 4/156-8 en-Nahl, 16/124.
[19]el-Bakara, 2/89-90, 109.
[20] el-Bakara, 2/74; el-Mâide, 5/13; el-Hadîd, 57/16.
[21] el-Bakara, 2/96.
[22] el-Bakara, 2/130, 142; el-A‘râf, 7/138-9, 155.
[23] el-Bakara, 2/58-59, 75, 104; en-Nisâ, 4/46; el-Mâide, 5/13, 41; el-A‘râf, 7/161-2.
[24] el-Bakara, 2/146.
[25] el-Bakara, 2/61, 90; Âl-i İmrân, 3/112; en-Nisâ, 4/52; el-Mâide, 5/13, 64, 78.
