Ailenin huzuru, mutluluğu ve buna bağlı olarak çocuk eğitimindeki başarısı, ailede bireyler arasındaki iletişimin iyi olmasıyla doğru orantılıdır. Sağlıklı bir iletişim olmadan insanlar aralarındaki problemler çözülemez. Bu nedenle aile bireyleri karşılıklı olarak bilgi, duygu, düşünce, beceri, tutum ve davranışlarını paylaşmalıdırlar. Buna aile içi iletişim denir. Aile içerisinde sadece emirle ve kendi görüşünü zorla kabul ettirmekle iletişim sağlanamayacağı açıktır.
Ailede sağlıklı bir iletişimin ilk şartı aile bireylerinin birbirlerine değer vermesidir.
Aile sağlıklı çocuklar yetiştirmek istiyorsa hem aile içerisinde sağlam bir iletişim olmalı hem de çocukla doğru bir iletişim kurulmalıdır. Bunun için her bireyin neyi, ne zaman, ne kadar, nerede ve nasıl söyleyeceğini bilmesi şartı vardır.
Aile içinde çocukla iletişimde emredici bir dilden çok ikna edici bir dilin kullanılması önemlidir. Bu bakımdan ileriki bölümlerde de izah edileceği şekilde iletişimde “sen” dili yerine “ben” dilini kullanmak gerekir.
Aile bireyleri evde çocukların bedensel ve ruhsal gelişimlerini olumsuz olarak etkileyebilecekleri davranışlardan kaçınmalıdırlar. Ailede güzel ve doğru bir iletişim ve ortam yoksa çocukların ailede doğru ve sağlıklı olarak eğitilmeleri mümkün olmayacaktır. Bunun için de öncelikle anne ve babanın birbirleri ile doğru bir iletişim içerisinde olması gerekir. Sadece iyi bir anne ve baba iyi çocuklar yetiştirebilir.
Şunu unutmamak gerekir ki çocuklar, anne ve babalarının söylediklerinden çok, yaptıklarından etkilenirler. O halde anne ve babaya düşen, karşılıklı olarak birbirlerine ve diğer aile bireylerine karşı samimi, sevgi dolu, saygılı ve çocukları için iyi birer örnek olmak, çocuklarının sevinçlerine ve kederlerine ortak olup bunları paylaşmaktır.
Çocukların yanında tartışmak, kavga etmek, birbirleriyle ve diğer aile fertleriyle alay etmek ve birbirlerini tenkit etmek, çocuğun ruhsal dengesini bozacağı gibi olumsuz yönde etkilenerek aynı davranışları benimsemesine sebep olabilir. Onun için eşler ve diğer aile bireyleri birbirleri hakkında övücü ve değer verici sözler söylemeli ve birbirlerini destekleyerek çocuklara örnek olmalıdırlar.
Ailede huzursuzluğun en önemli sebeplerinden biri de eşlerin, birbirlerinin aileleri hakkında olumsuz konuşmaları ve onlara saygı duymamalarıdır. Bu bakımdan sevmese bile asla birbirlerinin aileleri hakkında olumsuz konuşmamaları, ailenin saadeti ve aile içi iletişim için çok önemlidir.
Aile içi problemler çocukların yanında konuşulmamalı, öfkelenmeden, sağduyuyla ve yapıcı tavırlarla hareket edilmelidir. Ebeveynden herhangi biri çocuğa nasihat ederken diğeri aksini söyleyerek çocuğa sahip çıkmaya çalışmamalıdır.
İyi bir iletişim ve ailenin mutluluğu bakımından dışardaki olumsuzlukların eve taşınması çok yanlış bir davranıştır.
