Anlayamadım gitti ben beni. Yediğim önümde, yemediğim ardında. Sağlığım yerinde şükürler olsun! Fakat sürekli bir endişe atağı ve korku çekilmez kılıyor yaşamımı. Geçenlerde kâbus gördüm. Uzun yıllar oldu böyle bir şey yaşamamıştım. Boşluğa düşer oldum bir keresinde de. Bunlar benim için zihnimin ne kadar yorgun olduğunun belirtileri.
Nitekim beraberinde bugün grip oldum. Bana göre bedensel, ruhsal, zihinsel ve duygusal bir yapıya sahibiz ve yine benim inancıma göre bir alandaki rahatsızlık; öyle ya da böyle diğer alanları da etkiliyor. Anlayacağınız, yine havam yerinde değil.
“Masal Terapi “ adlı bir eser eliminin altında dolaşıp duruyor son günlerde. Havam yerine gelsin diye; onu açtım ve bir masal çektim kendime. “ Yine Sen “ adlı bir masal çıktı niyetime.
Uzun uzadıya masalı yazmayacağım. Meraklısı zaten alıp okur. Yazarı da “ Judıth Malıka Lıberman.
Konuyu bağlamak istediğim nokta; o masalın sonunda verilen alıştırmanın birini yaptığımda ortaya çıkan “ Yeniden Doğuş “ cümlesi. Bu cümleyi önerdikleri gibi durmadan söyleyeceğim; her zaman her yerde. Umarım yararı olur. Düşlediğim, benim benden memnun olmam. Yalnızca bu. Yine biliyorum ki, dışarıdan hiçbir şey bunu sağlayamaz. Umarım dilimdeki gönlüme düşer.
