Öylesine bir telaş içindeyim ki…
Sabahın köründe kalktım, hangi işimi hangi zaman aralığına sıkıştırayım diye zihnim çırpınıp duruyor.
Kahvaltımı ederken pırasayı doğruyorum, zihnimde ocağa koyacağım zamanı bile ayarlıyorum.
Annemle anıları tazeliyorum, rüyamı ve yazdıklarımı paylaşıyorum. Onunla daha fazla zaman geçirmek istiyorum.
Bir yandan da okurken, elimdeki örgüyü düşünüyorum. Kırmızı bir yelek. Yılbaşı yaklaştı, bitirebilir miyim acaba?
İki gün sonraki yemeğe ne giysem, ne taksam, saçımı nasıl yaptırsam derken…
Yorgun düşüyorum.” Hadi bakalım, şu anı ıskalamadan hedef saat 12’ de veterinerde olmak.
Bugün için önceliğin Argos’ un rahatsızlığı ile ilgilenmek.”diyerek anda kalıyorum.
O, benim için çok değerli, kıymetli. İnşallah nice sıhhatli, uzun zamanları paylaşırız daha. Güzel anları ıskalamadan. Teşekkürler.
